آبجکت‌ها

حال ببینیم که چگونه می‌توانیم از این آبجکت در برنامه‌هایمان استفاده کنیم .

آبجکت‌ها (Objects)
یک شیء در برنامه‌ها نمونه‌ای از یک کلاس است . دلیل این که یک نمونه خوانده می‌شود این است که می‌توانیم چندین شیء را ایجاد کنیم (یا نمونه‌هایی) که از یک کلاس باشند . همان‌طور که اتومبیل‌های متعددی از یک کلاس می‌توانند در جاده‌ها باشند برای ایجاد دو اتومبیل جدید ، تمام آن چیزی که نیاز خواهیم داشت، اجرای این خطوط کد در برنامه ما است :

PHP Code:

<? Php
$car1=new Car(); $car2=new Car();

از کلمه کلیدی new برای ساخت نمونه جدیدی از کلاس استفاده می‌کنیم ، که ایجاد یک شیء جدید است . هنگامی که شیء یا یک نمونه کلاس را ایجاد می‌کنیم ، می‌گوییم که شیء برای اولین بار نمونه‌سازی (instantiate) شده است . مرجع شیء تازه نمونه‌سازی شده به ترتیب درون متغیرهای $car1 و $car2 قرار می‌گیرد . حال دو شیء داریم که برای استفاده در دسترس هستند . اگر می‌خواستیم ده اتومبیل ایجاد کنیم ، از آرایه‌ای از اشیاء مانند این استفاده می‌کردیم :

PHP Code:

$cars = array() ;
for($I=0;$I<10;$I++) { $cars[$I]=new Car ();
} 

اگر بخواهیم یک اتومبیل را روشن کنیم ، متد start() آن را به صورت زیر فراخوانی می‌نماییم :

PHP Code:

$carHasStarted = $car1->start($myKey);
if ($carHasStarted) echo(“Car has started.”); 

و اگر خواستیم اتومبیل را متوقف کنیم ، به صورت زیر عمل می‌نماییم :

PHP Code:

$car1->stop(); ?> 

متوجه شدید که این شیء دارای یک واسط ساده برای استفاده است . شما مجبور نیستید بدانید که واسط چگونه توسعه یافته است . به عنوان یک برنامه‌نویس ، تنها چیزی که باید بدانید ، سرویس‌هایی هستند که توسط یک شیء فراهم می‌گردند . این برنامه می‌توانست به خوبی یک اتومبیل فیزیکی را برای روشن شدن و متوقف شدن بسازد ، اما پیچیدگی این متدها و جزئیات اعضای آن به کلی ناشناخته هستند . این ایده ایجاد اشیاء قابل استفاده به آسانی ، ما را به بخش بعدی هدایت می :ند که Encapsulation (کپسوله سازی) نام دارد .